Hiperborea poleca

''Polanie zachodni i ich państwo'' to ciekawe opracowanie historyczne wydawnictwa nortom opisujące początki państwa polskiego którego powstanie Czupkiewicz datuje sto lat przed chrztem. Poruszana jest też kwestia kultur żyjących na naszych ziemiach przed napływem Słowian do Europy, pochodzenia plemienia Polan i sarmackich korzeni Polaków. Prócz analiz badań z zakresu archeologii, lingwistyki i językoznawstwa znajdzie się też kilka prób racjonalizacji ważnych dla naszego pochodzenia podań ludowych które miały istotny wpływ na kształtowanie się naszej świadomości narodowej.
Jest to jedna z pierwszych książek tematycznych z zakresu historii kultur wczesnego średniowiecza i końca starożytności jakie przeczytałem i w dużej mierze pomogła mi w ukształtowaniu mojego światopoglądu na temat historii Słowian, liczę na to że wam się przyda i wniesie wiele ciekawych informacji i faktów.

Polecam Mateusz.D i cała redakcja Hiperborei

Geneza nazwy ''Słowianie''

Jest wiele teorii na temat pochodzenia tego określenia a tyczyło się ono barbarzyńcy maszerującego pieszo i konno w setkach plemion przez stepy, bagna i lasy Europy IV wieku naszej ery. Barbarzyńcy ci nieśli żelazo i mówili w dotąd mało znanym dla ówczesnego europejczyka języku. 

Wielu historyków, językoznawców i kulturoznawców różnych narodowości i światopoglądów badało pochodzenie określające dziś największy lud o korzeniach indoeuropejskich na ziemi.

Sklabēnoi i Sclavus

Zacznijmy od narodu który pierwszy spotkał się się ze nowym barbarzyńskim ludem czyli Grekami. Helleni w stosunku do nas używali nazw Sklaboi, Sklabēnoi, Sklauenoi, Sthlauenoi i Sklabinoi a także Sclaveni. Rzymianie używali określenia Sclavus a Germanie wołali na nas Wenedi , nasze wschodnie plemiona nazwano Antami. Według wielu badaczy historii doby germanizacji i nie tylko, ustalił się mit że łacińskie określenie Słowianina czyli sclavus znaczy niewolnik a jest to teoria wielu niemieckich naukowców chcących udowodnić że Słowianie mają rodowód niewolniczy. Podobną teorie głosił polski badacz Aleksander Buckner ,który twierdził że przez brak zorganizowania plemion napływających z północy i kłótnie między nimi doprowadzały do ich osłabienia, przez liczne najazdy ze strony obu cesarstw, a owe cesarstwa brały mnóstwo jeńców z terenów południowej słowiańszczyzny. Poniekąd jest to prawda bo brańcy byli obecni w każdej wojnie czy grabieży na kuli ziemskiej jednakoż Słowianie południowi byli bardziej najeźdźcami i występowali w roli tych którzy zniewalali niż tych którzy szli w niewole ponieważ impet i rozmach z jakim zdobyto Bałkany i Grecję był ogromny zagrażając istnieniu Bizancjum i Rzymowi od północy i wschodu. Teorię słowa ''sclavus'' obala Grzegorz Jagodziński w książce ''O nazwach Słowian'' który twierdzi ,że w starożytnej i klasycznej łacinie słowo ''sclavus'' jako synonim nie występuje a niewolnika określa się słowem servus. Vittorio Messori udowadnia ,że Słowianie pojawili się na kartach historii w momencie, kiedy łacina klasyczna zniknęła z użycia, a łacina średniowieczna słowem slavus określa rolnika-chłopa.

Nazwa Słowianin jako nazwa własna miała przełożenie i swój wydźwięk w języku łacińskim i geckim który wymową upodobnił ją do słowa niewolnik i podobieństwo do tego określenia wyrosło po przez procesy lingwistyczne.

Zasięg inwazji słowiańskiej w VIII w.n.e
naród który podbił z takim rozmachem
tak wielkie połacie Europy z pewnością
nie wywodzi swojej nazwy od słowa
niewolnik.

Zbigniew Gołąba twierdzi ,że korzenie tego określenia sięgają jeszcze bardziej w przeszłość niż przełom między starożytnością a średniowieczem ,nie ulegało nigdy wątpliwością że słowa Słowianie-Słowianin-Słowianka są z pewnością rodowodu indoeuropejskiego a dowodem tego jest hinduskie suedhos od słowa ''etniczny'' i ''własny'' podobny proces możemy odtworzyć u germańskich Swebów od starszego indoeuropejskiego suebho co świadczy o tej samej ścieżce ewolucyjnej tej nazwy co słowiańska.

Inni historycy tacy jak  Johann Peisker i Henryk Łowmiański wywodzili nazwę „Słowianie” od celtyckiego ''slovo'' co oznacza ''błoto'' i mimo że używane było przez Celtów ma korzenie wschodnie a konkretnie irańsko-słowiańskie.

Rodzime korzenie

Skłaniajmy się ku rodzimym wersjom tego określenia ponieważ wiele narodów nazwało nas różnie. Elementem świadczącym że słowo Słowianie jest pochodzenia rodzimego jest fakt że we wszystkich krajach słowiańskich nazwa Słowianin jest aktywna i określa ona ludzi o tym samym słowiańskim pochodzeniu co świadczy o swojskim rodowodzie tej nazwy. Wiesław Boryś wywodzi naszą nazwę od słowa swoboda. Wielkie znaczenie musiało mieć też samo określenie ''słowo'' jako Słowianie-lud słowa. Czyli naród posługujący się słowem, kolejni wielcy sąsiedzi napotkani ze wschodu w oczach naszych przodków nie umieli posługiwać się żadnym znanym językiem czyli według nich byli niemi ,stąd słowiańskie określenie Niemcy.

Moim zdaniem wyżej wymienione słowo pochodzi od słowa sława a te z kolei od indoeuropejskiego np. sanskr. श्रवस् – śrávas co analizował Zbigniew Gołąb w swoim ''O pochodzeniu Słowian w świetle faktów językowych''.

Ludzie wielcy-sławni ''sławianie'', sklaweni-sławieni. Sławny przez  przez podboje w czasie swojej inwazji w IV wieku naszej ery. Późniejsze wojny ugruntowały mocniej samych Słowian w tym przeświadczeniu, że określenie to jest najbardziej na miejscu.